Yapma demiyorum, hobi olarak yap tabii...

...peki ya hobimi iş olarak yapmak istiyorsam?


Bilindiği üzere birçok ebeveyn çocuklarının mümkün olduğu kadar okumasını, eğitim hayatı bitince de memur, doktor, mühendis gibi bir mesleğe sahip olmasını ister. Bu motivasyonla yetişen çocuklar da üniversite sınavı kapıya geldiğinde, hangi derse biraz fazla yeteneği varsa o tarafa yönelik seçimler yapar; feni iyi olan mühendislik veya tıp, matematiği iyi olan işletme, sosyal dersleri iyi olanlar da felsefe, sosyoloji veya dil gibi bölümleri tercih eder. Bu işin bir de modası vardır. Mesela benim kuşağımın insanlarında işletme okumak çok popülerdi. Öyle ki ben ve birçok arkadaşım, tercih listemizi katalog halinde hazırlamışızdır. Önce işletme sonra iktisat sonra da uluslararası ilişkiler. Hepsini işletmenin bir dalı zannederek... Katalog yapar gibi meslek seçmenin, benzer gibi görünen bölümlerin aslında bambaşka meslekler olduğunu, mezun olup iş hayatına atılınca anladık tabii...

Tüm bu meslek seçimi telaşında bir de sanatçı veya sporcu olmak isteyen gençler var... İşte bu insanların derdi az önce anlattığım bizlerin derdinden çok daha büyük. En azından biz toplum ve aile baskısıyla da olsa kafamızda birşeyleri şekillendirmiş, avukat mı ekonomist mi doktor mu ne olmak istediğimize aşağı yukarı karar verebilmiştik... Ancak sanatı, sporu meslek edinmeye hevesli bu kesim, istisnalar dışında, ailesinden benzer tepkiyi almıştır: 'Yap kızım/oğlum yap tabii ama hobi olarak.. Önce git bir universite oku, meslek sahibi ol, altın bileziği koluna tak, sonra müzik mi yaparsın, artık basket mi oynarsın o sana kalmış'

Bu gayet samimi ve mantıklı görünen teklife uyan birçok genç, ileride hayallerinin işini yapacakları umuduyla istemedikleri dersleri okuyacak, sınavlara girecek, yıllarını harcayacak ve okul bitince geçim derdi gibi sebeplerden dolayı 'ciddi' addedilen mesleklerinde ilerlemeyi seçecek.

Acaba bu şekilde kaç tane genç, bir Mariah Carey, Lionel Messi veya İdil Biret olabilecekken, istemedikleri bir meslekte belki iyi gelirli ama mutsuz bir yaşam sürüyor?